Gönderi tarihi 24 Aralık 20195 Ekim 2020 in werger-helbest Strana Mirinê / Alphonse de Lamartine Piyana jiyîna min hêj tejî û dagirtî şikîyaEmr û hestîyên min pê keserên giran helîya.Hêstir û girîn, ax û zarîn,Ji derdê mirinê re ne tu derman in.Siha mirinê bi ser serê min de tê;Saeta min a dawîn lê dide;Mirinê nêzîkî li min kirîye;Xuyaye; ez ê bibim mêvanê ax û qebrêMa ez çi bikim?Tiştek li destê min nemaye…An girîn, an stran û dilxweşî.Ez ê bistirêm!..Mirin min dixapîne û dilorîneEz bûm cîranê mirinê;Dengê wê ê zîz û giran tê;Û dikeve guhê min,Gava saz dişkê;Teqîn jê tê;Mîna teqîna tifingekê.Çira berî mirin û vemirandinê,Bi şewq û lhba xurt dibiriqe;Roj berî roavayîHîn mezintir û pehintir dibe.Bi tenê em; însanê qels û rebenLi ber mirinê,Hîn feqîr û belengaztir dibin.Rojên xwe ên borî tînin bîra xwe,Û wan dihejmêrin;Ax û ofa dikin û didin girî…Ma rojên borî çi ne?Ma kengê hêjayî girîn û hêstir in?Rojek e, dîsa rojek e;Saetek e, dîsa saetek e;Yê ko tê mîna şev û roja borî ye.Carna êş û xebat û kêf û şahî;Carna ax û of û girîn;Carna di nav gul û gihê,Carna di nav ax û herî;Û dawî….Şeva tarî bi ser me de tê…Yên ko ji nezanî û timakarîya xweDest davêjin salê berî û rojên borîÛ wan roja di bîra xwe tîninDestê xwe vedikin û parsekîyê dikin;Wê bibînin…Emrê çûyî venagere; rizqê çûy nayê dewsê;Wê seh bikin;Hêvîya wan vala ye û mirada wan bê xeyr e.Ji bona minKo tu cararehê xwe bera erdê nedaÇûyîn, bê girîn û zehmet e;Ez ê herim…Mîna pelekî sivikKo ba ji darê diweşîne…Ez ê herim bê ax û zarîn;Bê şîn û girîn.Girîn û hêstir ji bona çi?Ez ê herim!Mîna ba û bablîsokê,Mîna av û ronahîyê…Xwedê dilê minLi ser sindîyana jiyînê danî;Û bi girane û zompên qehr û xweşîyêLê da.Qedr û qîmeta saxîya min çi ye?Dilê min ji dinyayê sar bûye;Lê ez qedrê jiyîna xwe hêj digirimHeta ko bikarimLi ser rêka hêja bimirim;Xwe bidim kuştin.Şeva tarî bi ser min de tê;Ez mêvanê gor û tirba me;Lê ez ê bistirêm!..Ko hêj dest û tilîyên min,Ji darê tembûra min sar nebûne.Ez ê bistirêm!..Berî mirinêAx û zarîn, şîn û girînJi bona çi?Ez ê bistirêm!Ko hêj dest û tilîyên minJi darê tembûra min sar nebûne.Ez ê bistirêm!Strana azahî û serbestîya welatê xwe,Û dengê stran û tenbûra minLi çiya û zinara,Li deşt û zozana,Wê deng bide. Adaptasyona helbesta “Le poete Maurant”: Mamosteyê Gerok, Hawar. Bunu paylaş:TwitterFacebookBeğen Yükleniyor...